فانوس

زندگی سخت نیست! نمی دونم شایدهم سخته! قبلا هم گفته ام خیلی زیاد به خودمان بستگی داره. مخصوصا زمانی که تو حیرانی و سرگردانی باشیم وقتی که ندونیم چیکار میخایم بکنیم.

اینا را ولش کن. هر قت خواسته ام از ناامیدی بنویسم اینکه خیلی خسته ام... خیلی دلگیرم... و... نتونسته ام چون همیشه ته قلبم صدایی شنیده ام که مرا صدا می زند. اگه نفهمم که صدا جی میگه ولی میفهمم که تنها نیستم. تنها نبودن خودش بخشی از امیدواریه. ترسی ندارم که کسی بر من خورده بگیره که خیالاتی شده ام چون چیزی که من درک میکنم فراتر از یک احساس ساده است و شاید خیلیها هنوز نتوسته اند اون را بفهمند. یا اینکه توجهی بهش نمی کنن. ولی دعا می کنم که همه درکش کنند.